Gdybyśmy mieli wskazać najbardziej powszechną chorobę zakaźną jamy ustnej, byłaby to właśnie próchnica. Do jej rozwoju przyczynia się mnóstwo czynników. Wystarczy wymienić tu choćby dostarczanie do organizmu nadmiernej ilości węglowodanów, aby zdać sobie sprawę, jak wiele osób jest w grupie ryzyka. Dowiedzmy się, co ją charakteryzuje, jak się objawia, a co najważniejsze, co należy zrobić, aby wyleczyć schorzenie.


Próchnica: dlaczego jest tak powszechna?

Nie bez przyczyny coraz częściej mówi się o próchnicy jak o chorobie cywilizacyjnej. Dotyka wielu osób, w każdym wieku, bez względu na wiek czy miejsce zamieszkania. Za jej rozwój odpowiedzialne są przede wszystkim bakterie znajdujące się w płytce nazębnej. Aby jednak mogły się rozwijać, potrzebne jest im odpowiednie środowisko. Tworzymy je sami, niewłaściwie dbając o higienę czy spożywając nadmierne ilości węglowodanów – czyli cukrów prostych. Rozkładane przez bakterie zamieniają się w kwasy, które zmiękczają szkliwo, stopniowo doprowadzając do powstania ubytków.


Objawy próchnicy

Rozpoznanie choroby nie jest skomplikowane. Z próchnicą mamy do czynienia, gdy zauważymy początkowo niewielkie, z czasem powiększające się zagłębienie w zębie. Za tym mogą iść kolejne symptomy, takie jak ciemnienie korony, nadwrażliwość zębów i dziąseł, a także uporczywy, powracający ból w okolicy ubytku. Próchnicy, zwłaszcza tej postępującej, towarzyszy również nieprzyjemny zapach z jamy ustnej, który jest wynikiem działania bakterii rozkładających resztki gromadzącego się w zębie jedzenia.


Jak przebiega rozpoznanie i leczenie próchnicy?

W przypadku pojawienia się pierwszych objawów zaleca się niezwłoczną wizytę u dentysty. Należy zdawać sobie sprawę, że postępująca próchnica może doprowadzić nie tylko do uszkodzenia struktury zęba, ale także poważniejszych konsekwencji zdrowotnych w obrębie całego organizmu. W ramach leczenia lekarz najczęściej decyduje o oczyszczeniu i wypełnieniu ubytku, aby zahamować rozwój choroby, a tym samym zachować ząb. W bardziej skrajnych sytuacjach konieczna może być jednak ekstrakcja.